Osiedle Hetmańskie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Osiedle Hetmańskie
Ilustracja
Osiedle Hetmańskie, widok od strony ulicy Hetmańskiej (2014)
Państwo

 Polska

Województwo

 wielkopolskie

Miasto

Poznań

Dzielnica

Św. Łazarz

Poprzednia nazwa

Osiedle Głogowska-Hetmańska
Osiedle Hetmańskie HCP

Data budowy

1969–1976

Położenie na mapie Poznania
Mapa konturowa Poznania, w centrum znajduje się punkt z opisem „Osiedle Hetmańskie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Osiedle Hetmańskie”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Osiedle Hetmańskie”
Ziemia52°23′20″N 16°53′44″E/52,388889 16,895556
Osiedle Hetmańskie, widok z wieżowca MPK (wysokościowiec Hetmańska 52) w marcu 1991
Plan osiedla Hetmańskiego (2012)
Osiedle Hetmańskie od strony skrzyżowania ulic Hetmańskiej z Głogowską, w tle przystanek tramwajowy Głogowska/Hetmańska (2010)

Osiedle Hetmańskieosiedle mieszkaniowe w Poznaniu, na położone na terenie osiedla samorządowego Św. Łazarz[1], wzniesione w latach 1969–1973, w stylu modernistycznym a jednocześnie obszar Systemu Informacji Miejskiej pod nazwą Osiedle Hetmańskie HCP[2].

Granice[edytuj | edytuj kod]

Wedle Systemu Informacji Miejskiej jednostka obszarowa Osiedle Hetmańskie HCP znajduje się w granicach:[2]

  • od wschodu: ulicą Dmowskiego
  • od południa: skrajem zajezdni tramwajowej
  • od zachodu: ulicą Głogowską
  • od północy: ulicą Hetmańską

Architektura i położenie[edytuj | edytuj kod]

Osiedle składa się z siedmiu 11-kondygnacyjnych bloków mieszkaniowych (wysokościowców), w których ulokowano 846 mieszkań i 1 lokal biurowy. Całość znajduje się w kwadracie ulic: Głogowska (na zachodzie) - Hetmańska (od północy) - Romana Dmowskiego[3] (na wschodzie). Do 1989 osiedle w osi północ-południe dzieliła ulica Świeża (obecnie bez nazwy)[4]. Na południu teren osiedla ogranicza zajezdnia tramwajowa S1 MPK Poznań przy ul. Głogowskiej. Na zespół składają się budynki:

Adres Lokali Budowa Nr roboczy
Kolejność budowy
ul. Głogowska 129 121 1972-1973 7
ul. Dmowskiego 62 121 1969-1971 1
ul. Hetmańska 52 121 1972-1973 6
ul. Hetmańska 54 121 1972-1973 5
ul. Hetmańska 56 121 1971-1972 4
ul. Hetmańska 58a 121 1971-1972 3
ul. Hetmańska 62 121 1969-1971 2
ul. Hetmańska 58
kotłownia (641,7 m²), hydrofornia, warsztaty
boksy garażowe 1972[5]
RAZEM: 847

Historia[edytuj | edytuj kod]

Osiedle wybudowała Spółdzielnia Mieszkaniowa im. Hipolita Cegielskiego, założona 18 lipca 1958, z inicjatywy pracowników HCP. Pierwsze lokale oddano do użytku 17 grudnia 1958 w innych częściach miasta. Spółdzielnia zarządzała także lokalami innych firm z terenu miasta (np. ZNTK, Stomil, czy gazownia).

W 1969 rozpoczęta została budowa bloków, jednak nie ukończyła się ona powodzeniem. Po 3 latach przerwy, w 1971, praca nabrała tempa. Budynki postawiono w ciągu 3 lat (1971 – 1973), a oddanie ich do użytku opóźniały nie wykończone elewacje. Ostatecznie w 1976 roku została zrealizowana całość inwestycji w zakresie budownictwa mieszkaniowego (planowana była niezrealizowana budowa pawilonu handlowego).

Na początku budowy osiedle nazywano Osiedlem Głogowska-Hetmańska, 31 maja 1971 w wyniku konkursu zmieniono jego nazwę na Osiedle Hetmańskie HCP[6]. Obecną nazwę osiedle uzyskało przed 1991.

1 stycznia 1973 wydzielono dla osiedla osobną administrację. Z dniem 1 kwietnia 1982 zlikwidowano tę administrację, a osiedle przyłączono do administracji osiedli na Wildzie.

Po 1989 odnowiono elewacje, zmodernizowano kotłownie (lata 19972000), wyremontowano chodniki oraz uporządkowano zieleń.

Na osiedlu brak większego ośrodka handlowego - sklepy, gastronomia i usługi funkcjonują wokół, zwłaszcza przy ul. Głogowskiej. Dojazd zapewniają liczne linie tramwajowe oraz autobusowe do węzła Głogowska/Hetmańska, funkcjonującego u stóp bloków:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. www.poznan.pl: Osiedle Św. Łazarz. [dostęp 2023-01-22]. (pol.).
  2. a b System Informacji Miejskiej - Mapa Jednostek Obszarowych. Zarząd Dróg Miejskich w Poznaniu. [dostęp 2018-02-13].
  3. dawniej ul. Findera
  4. Sprawozdania w: Kronika Miasta Poznania 2/1990 s. 164, szkic nr 11
  5. 25 szt.
  6. Sprawozdania (s. 143). Kronika Miasta Poznania nr 1/1973. [dostęp 2012-06-05]. (pol.).
  7. Zarząd Transportu Miejskiego w Poznaniu: Mapa sieci tramwajowej. ztm.poznan.pl, 2024-01-01. [dostęp 2024-01-05]. (pol. • ang.).
  8. Zarząd Transportu Miejskiego w Poznaniu: Mapa sieci połączeń ZTM Poznań. Zarząd Transportu Miejskiego w Poznaniu, 2024-01-01. [dostęp 2024-01-05]. (pol. • ang.).
  9. Zarząd Transportu Miejskiego w Poznaniu: Mapa sieci połączeń nocnych ZTM Poznań. ztm.poznan.pl, 2024-01-01. [dostęp 2024-01-05]. (pol. • ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]